مزمور ۷
فریاد دادخواهی
مزمور داوود، که به سبب سخنان کوش بنیامینی برای خداوند سرایید.
‏1 ای خداوند، خدای من، به تو پناه می‌آورم؛ مرا از دست تعقیب‌کنندگانم نجات ده، ‏2 و گرنه آنها همچون شیر مرا می‌درند و تکه‌تکه می‌کنند بدون آنکه کسی بتواند به نجاتم بشتابد.
‏3 ای خداوند، خدای من، اگر به کسی ظلم کرده‌ام، ‏4 اگر خوبی را با بدی تلافی نموده‌ام و یا به ناحق دشمن خود را غارت کرده‌ام، ‏5 آنگاه بگذار دشمن مرا تعقیب نموده، به دام اندازد و زندگی‌ام را تباه سازد.
‏6 ای خداوند، برخیز و با غضبت در مقابل خشم دشمنانم بایست! ای خدای من، برخیز و عدالت را برقرار نما. ‏7 همهٔ قومها را نزد خود جمع کن و از بالا بر ایشان داوری فرما. ‏8 ای خداوند که داور همهٔ مردم هستی، پاکی و بی‌گناهی مرا ببین و حکم بده. ‏9 ای خدای عادل که از افکار و دلهای ما باخبری، بدیها را از بین ببر و نیکان را استوار ساز.
‏10 خدا سپر من است و از من محافظت می‌کند. او کسانی را که دلشان پاک و راست است، نجات می‌بخشد. ‏11 خدا داور عادل است. او هر روز بر بدکاران خشمگین می‌شود.
‏12 اگر آنها به سوی خدا بازگشت نکنند، او شمشیرش را تیز خواهد کرد. خدا کمان خود را کشیده و آماده کرده است. ‏13 او سلاحهای مرگبار و تیرهای آتشین خود را به دست گرفته است.
‏14 وجود اشخاص گناهکار پر از شرارت و ظلم است و اعمالشان نادرست. ‏15 آنها برای دیگران چاه می‌کنند، اما خود در آن می‌افتند ‏16 و در دام بداندیشی و ظلم خود گرفتار می‌شوند.
‏17 خداوند را به خاطر عدالتش می‌ستایم و در وصف او که متعال است می‌سرایم.